در ابتدا، فاصله میان حرم امام حسین (علیه السلام) و حضرت عباس (علیه السلام) محلهای قدیمی با کوچههای باریک، خانهها و مغازهها بود. در دهههای اخیر، طرح توسعه و اتصال این دو حرم با هدف گسترش فضای زیارتی مطرح شد. در دوران صدام، با اختصاص بودجههای هنگفت، پروژه خرید اراضی و تخریب ساختمانها آغاز شد که در نهایت به ایجاد فضای وسیع بینالحرمین انجامید. این پروژه در سال ۱۴۰۷ هجری قمری (۱۳۶۶ شمسی) به بهرهبرداری رسید و پس از آن، با آغاز پروژههای توسعه، بخشهای مختلف این منطقه بهویژه در زمینههای زیرساختی و خدماتی بهطور قابل توجهی بهبود یافت. در سالهای اخیر، طرحهای جدیدی برای بهبود فضای بینالحرمین و تسهیل در رفتوآمد زائران آغاز شده است. از جمله این طرحها، سنگفرش کردن مسیر با سنگ مرمر ایتالیایی و توسعه سیستمهای برق، آب، تهویه و روشنایی بوده است. این پروژهها تا سال 2035 تکمیل خواهد شد و هدف آن ارتقاء کیفیت زیارت و خدمات به زائران است.